Honing, bijproduct of doel?
- ronald-hendrikse
- 7 jul
- 2 minuten om te lezen
Vaak als ik vertel dat ik imker ben komt meteen de vraag: Heb je dan ook honing?
De passie ligt voor mij in de ontwikkeling van een bijenvolk, er is niets mooiers om te zien hoe 1 enkele koningin gevormd wordt in een koninginnen cel, uitkomt, op bruidsvlucht gaat, en duizenden eitjes legt waarna de werkster bijen deze verzorgen tot een volwaardig volk van 50.000 tot 60.000 bijen. De organisatie en samenwerking van de bijen is fenomenaal, iedere bij heeft haar taak en werkt letterlijk tot ze versleten is. Allemaal in het belang van het voortbestaan van haar kolonie.
Het is jaloersmakend maar tegelijk ook bewonderingswaardig om te zien hoe afgestemd de bijen zijn op elkaar, iets waar de mens nog heel veel van kan leren.
Een bij verzamelt nectar en stuifmeel voor nakomelingen die ze hoogstwaarschijnlijk zelf nooit zal zien, haalbijen leven doorgaans maar enkele dagen voor ze versleten zijn of ten prooi vallen aan predatie. Bij het verzamelen zorgt ze dat de gewassen die ze bezoekt bestoven worden waardoor andere dieren en wij mensen ook voeding hebben. Het hele leven van een bij staat in het teken van zorg voor anderen en ze zal er zelfs haar leven voor geven als dit in gevaar komt. Terwijl ik dit schrijf kruipt het kippenvel over mijn lichaam.
Bijen stoppen niet met nectar halen zolang er dracht is, er is geen limiet dus een overschot aan honing ontstaat vanzelf. Het komt voor dat 1 volk soms wel 5 tot 6 honingkamers opgestapeld heeft. Deze ruimte is nadelig in de winter om het volk op temperatuur te houden en terwijl de bijen in een klompje bij elkaar zitten kan de honing gaan schimmelen, trekt wespen en muizen aan, of de raat wordt vernield door wasmotten. Tijdig het overschot wegnemen zorgt ervoor dat de bijen compact de winter in gaan en zich beter kunnen warmhouden. Als imker is het de verantwoording om dit proces in de gaten te houden en te zorgen dat de bijen genoeg voer hebben en houden. Hier is nog een verschil in de manier waarop dit gebeurt. Neem je alles weg of een gedeelte? Zelf laat ik op elk volk een volle honingkamer staan op het moment dat ik ga oogsten. De honing bestaat uit een variatie van nectar en stuifmeel restjes die de ontwikkeling van de winterbijen ten goede komt. De honingkamers die eraf gaan oogst ik en gaan de opslag in. Dus als antwoord op de vraag aan het begin van deze blog: Ja, honing hoort erbij, de honingbijen hebben hun naam niet voor niets, maar is dit echt het belangrijkste? Voor mij niet.




Opmerkingen